Argentinië, van gletsjer tot woestijn

Dag 1 – woensdag 12 februari 2020

In november 2018 hadden we een reis gepland naar Argentinië. Deze was in het voorjaar al goed voorbereid door mijn vrouw – zoals gewoonlijk – en was volledig gepland en geboekt. Door omstandigheden hebben we deze een beetje moeten verlaten.

Op 12 februari 2020 vangen we deze uitgestelde reis aan en vertrekken in de vooravond via Amsterdam naar Buenos Aires waar we ‘s morgens rond 07.00 uur (in België 11.00 uur) aankomen. Het wordt een heel gevarieerde reis, in een land dat zeer divers is.

Ik hoop dat u met ons meereist aan de hand van deze pennenvruchten…

Dag 2 – donderdag 13 februari 2020

Een lange vlucht naar Buenos Aires van iets meer dan 14 uur vliegen… oeps!

We landen in Ezeiza, de internationale luchthaven van Buenos Aires, gelegen op zo’n 30km van de hoofdstad. Het land noemt Argentinië omwille van een vroegere grote zilvermijn.

In de voormiddag doen we niet veel meer. Inchecken in ons hotel, Hotel Faene, een flinke douche en al een eerste keer een beetje genieten van de lekkere temperatuur van 24°C…

Het hotel heeft duidelijk een lange geschiedenis. Het straalt een rustige warmte uit en we ontmoeten er de voormalige president MauricioMacri van dit land, afgetreden in december 2019.

Lunch nemen we in Aldo’sVinoteca y Restoran in de wijk San Telmo. Deze wijk kan vergeleken worden met het Parijse Montmartre, met vele kleine kunstenaarsstraatjes.

Na de drukke eerste dag en met de vier uur verschil zijn we blij in ons bed te kunnen kruipen.

Dag 3 – vrijdag 14 februari 2020

We hebben vandaag al onze eerste (één van de 7) binnenlandse vlucht. We vliegen op de middag in twee uur (1465km) noordwest naar de stad Salta, gelegen tegen de grenzen met Bolivië en Chili.

Salta is een middelgrote stad met 520.000 inwoners. We beginnen ons bezoek op de ernaast gelegen heuvel St. Bernardo. Je kan er ook met de kabellift naar boven. Het is een toeristische attractie met aangelegd stromend water. We krijgen een mooi zicht over de stad.

In het centrum van de stad beginnen we op de PlazaMayor, in het museum MAAM, Musea Arqueologica de Alta Montana. Daar zien we de 3 offerkinderen van Llulkaillaco, gevonden in 1999 door bergbeklimmers op een hoogte van 6.700m op deze vulkaanberg. In de Inca cultuur werden kinderen geofferd. Ze werden eerst verdoofd met chicha, een mais alcoholische drank en zijn dan vervroren. Dit zou rond 600 na Christus zijn gebeurd. Ze zijn nog volledig intact omdat ze al die tijd in het ijs zijn bewaard gebleven. Het is een wonderlijke ervaring.

Op het plein bezoeken we ook de kathedraal. Zeer imposant van binnen met veel goud decoratie.

We logeren in het hotel House of Jasmines. Een Relais &Chateau, gelegen 12 km buiten de stad, volledig in de natuur in een mooie omgeving.

Dag 4 – zaterdag 15 februari 2020

Vandaag gaan we ‘on the road’… We trekken nog meer noordwaarts naar Humahuaca, bijna tegen de grens met Bolivië.

We stijgen van 300m hoogte naar 3.000m. We krijgen schitterende vergezichten met groen en ijstoppen te zien. We volgen de nationale weg N9 naar Bolivië.

In het klein stadje Purmamarca bewonderen we het 7 kleurengebergte. We doen er een flinke wandeling en bewonderen de verschillende schakeringen van dit gebergte. Daarna lopen we nog op de kleurrijke markt van dit stadje.

We rijden verder naar nog een klein stadje Tilcara waar we op een heuvel de Pucara de Tilcara bezoeken. Het was een vestiging van de oude Inca’s in de 7^detot de 15^deeeuw, waarna de Spanjaarden dan de volledige cultuur vernietigden.

We rijden verder door de Humahuaca kloof. Dit was de enige manier om vanuit Bolivië dit land binnen te komen. De Spanjaarden leverden hier vele veldslagen bij hun verovering van de Inca’s.

In de namiddag rijden we verder en passeren de Steenbokskeerkring op de 45gr Zuiderbreedte. Er staat een monument op deze plaats.

Dan bereiken we het Hornocal gebergte. Op een hoogte van 4.350 m (onze longen plakken aan onze ribben als we uitstappen door de ijle lucht op deze hoogte) kunnen we het 14 kleurig gebergte aanschouwen. Echt een wonder van de natuur. In verschillende lagen heeft het gesteente een ander kleur en het zicht is spectaculair.

Daarna naar ons hotel El Manantial del Silentio in Purmamarca.

Dag 5 – zondag 16 februari 2020

Vandaag rijden we terug naar Salta.

We bereiken dit via de “Cueste de Lipan”, route 52, een baan vol haarspeldbochten in het gebergte op een hoogte van 3.000 tot 4.200 m hoogte, die naar Chile gaat. Een heel feeëriek en gevarieerd spektakel. Onderweg zien we onze eerste kudde pecunas (kleine lama) en een guanaco, die iets groter is, bruin met zwarte kop, en ook nog enkele wilde ezels.

Salinas Grandes zijn zoutvelden (landzout, geen zeezout) gevormd 10 miljoen jaren geleden, waar op natuurlijke wijze zout wordt gewonnen. Het zout komt uit de bergen naar beneden tijdens het regenseizoen. Het water wordt verzameld in een basin en droogt dan op. Een laag kristal zout blijft over. Het wordt in februari geoogst. Het wordt lokaal verbruikt. We zagen de salinas ook al in Peru en in Chili. Samen met deze in Bolivië vormen ze één groot gebied in Zuid-Amerika waar zout wordt gewonnen.

We logeren opnieuw in het hotel House of Jasmines in Salta.

Dag 6 – maandag 17 februari 2020

Vandaag trekken we zuidwest met bestemming Cafayate. Het wordt een zeer drukke en ook vermoeiende dag. Dat zal later blijken.

In eerste instantie via route 33 rijden we 176 km naar de kleine stad Cachi.

We rijden over de Cuesta del Obispo, de zigzag weg van de bisschop, zo genoemd omdat een bisschop in de 17^deeeuw op een helling ongemakkelijk moest overnachten. Het is een formidabele Rally weg, DCC waardig. Van op een uitzichtpunt zien we de duizelingwekkende rotsen over de hele lengte, in verschillende formaties van wolken en halverwege hangen de condors hoogvliegend er tussen. Werkelijk fenomenaal!!! Onderweg ook nog duizenden gigantische cactussen.

Langzaam aan bereiken we het Nationaal Park Los Cardones. Het is 650 km² groot. Het is pas in 1996 gecreëerd. Er zijn guanacos en zeer agressieve wilde ezels te zien.

Na enkele km komen we op de “vlakte van Tin Tin”, een weg van 12 km loodrecht rechtdoor (hoogte 2.900 m). De vlakte zelf staat vol met grote cactussen (cardones) tot wel 10 m hoog. Daarbij staat altijd een andere plant. Ze hebben elkaar nodig voor de verdere productie.

In het dorp Cachi (= zout) houden we een kleine stop. Het is zeer charmant met zoals overal een zeer aangenaam Plaza Major.

We rijden de mythische Route National 40 op. Het is een baan van meer dan 4.676 km van het zuiden naar het noorden, van Patagonië naar de grens met Bolivië, onverhard, hobbelig en bochtig, met kiezels en grint, zeer stofferig! Onze valiezen bij ons vertrek in plastieken vuilzakken gestoken, en nu weten bij aankomst waarom? Ze hangen volledig vol stof, en wij ook …

We bereiken het stadje Molinos waar we de lunch nemen in de Haciënda de Molinos, buiten op een ruim terras.

In de namiddag rijden we nog 100 km verder naar Cafayate. De onverharde weg gaat meer en meer op een Far Westroute lijken …

We passeren het dorpje Quebrada de las Flechas. Het dorp zelf is niet zo aantrekkelijk, maar de omgeving des te meer. Het is een vreemde geologische formatie van heel oude, fossiele duinen, die door regen en wind zijn geërodeerd. Hier en daar vormen de aardpeilers bijna naalden of pijlen, vandaar de naam van de vallei. Er volgt de ene formidabel mooie scenery na de andere, unieke gezichten op variaties van bergen, met lagen die variëren van wit naar beige, rood of donkergrijs. Werkelijk een unieke natuur.

We komen laat aan in Cafayate en logeren er in het Hotel Patios de Cafayate.

Dag 7 – dinsdag 18 februari 2020

Vandaag rijden we van Cafayate terug naar Salta. Het is opnieuw ong. 230 km. Natuurlijk eerst in deze stad nog enkele bezoeken aan wijngaarden.

In de namiddag bezoeken we Quebrada de las Conchas. Deze 30 km lange weg heeft in een woestijnachtig landschap roze, beige, grijze of rode siërra’s in een geheel van sedimentaire rotsen en fossiele duinen die zijn geërodeerd door wind en water en hebben verbazingwekkende vormen en kleuren.

Twee plaatsen zijn heel bijzonder :

El anfiteatroheeft de vorm van een immense open haard die uitgehold is in de klif en die een verbazingwekkende resonantie heeft en
La garganta del Diablo (de keel van de duivel) is een andere holte die het resultaat is van erosie.

We komen terug aan in Salta en voor de derde keer logeren we in het Hotel House of Jasmine.

Alweer een enige dag met unieke ervaringen. Mooi!!!

Dag 8 – woensdag 19 februari 2020

Vandaag verlaten we Salta en vliegen op de middag naar Mendoza. Deze streek wordt aanzien als de belangrijkste in de wijnindustrie in dit land. Mendoza ligt ten westen van de hoofdstad Buenos Aires.

We komen in de late namiddag aan in Mendoza en logeren in hotel Cavas Wine Lodge, een zeer mooi en modern hotel Relais & Château met een excellente keuken te midden van wijngaarden. Het hotel produceert zijn eigen wijn, maar behoudt dit voor eigen verkoop en de overschot wordt verkocht aan andere wijnhuizen.

Een momentje rust doet deugd na de voorbije drukke dagen. In het hotel krijgen we deze avond een wijnproeverij en daarna live muziek.

Dag 9 – donderdag 20 februari 2020

Wat doen we vandaag? Natuurlijk wijnhuizen bezoeken, wijn proeven en vooral zeer veel bijleren over de Argentijnse wijnen.

Andeluna Bodega.

Dit wijnhuis ligt in de Uco vallei. Deze vallei ligt in het zuiden van Mendoza. Er is ook nog de MaipuValley en de Lujan de Cuyo vallei in het noorden.

Bodega Salentein.

Dit domein ligt op dezelfde locatie. We hebben er een mooie lunch in hun restaurant Killka.

We hebben hier de mooiste wijntjes tot nu toe geproefd. Zeker wit!

Daarna bezoeken we in dit huis nog de schitterende moderne kelder, een ronde constructie in beton, met een uitstalling van de vaten. Werkelijk uniek. Dit wordt de wijnkathedraal genoemd.

Morgen zéééééér vroeg op voor een vervelende dag.

Dag 10 – vrijdag 21 februari 2020

We vliegen vandaag een ganse dag …. oeps! We staan op om 05.00 uur.

Vanuit Mendoza vliegen we om 08.00 uur naar Buenos Aires, daar in de luchthaven 4 uur wachten en dan een vlucht naar Ushuaia, helemaal in het zuiden van Argentinië, naar Vuurland dat onder Patagonië ligt, waar we rond 18.00 u aankomen.

Morgen wordt het weer een interessante dag in het uiterste zuiden van dit land. We verblijven hier in het Hotel Los Cauquenes 2 nachten.

Dag 11 – zaterdag 22 februari 2020

Ushuaia, de poort naar Antarctica en het uiteinde van de wereld (El fin del Mundo).

Inderdaad, Ushuaia is de meest zuidelijk gelegen stad ter wereld en is de uitvalsbasis voor alle trips naar de Zuidpool, aan het einde van de bewoonde wereld.

We doen in de voormiddag een excursie op het Beaglekanaal (een paar 100 m breed) met de catamaran LM.

Het water is kalm en volledig plat, wat een geluk, en het is 20 gr. Dit is wel zeer uitzonderlijk, waar de normale temperatuur op dit ogenblik tussen de 8 en 10 gr zou moeten zijn.

We zien op onze tocht pinguïns en zeeleeuwen zonnen op kleine rotseilanden. Kleine black-brown (zwart-bruine) albatrossen zweven over het water als we komen aanvaren. Als ze vertrekken “lopen” ze op het water om vaart te krijgen.

In de namiddag bezoeken we het Nationaal Park Tierra del Fuego (Vuurland). Dit is het meest zuidelijk stukje van Patagonië in Argentinië. Het gebied wordt doorlopen door de Pipo rivier.

Later maken we een prachtige wandeling en bewonderen een mooi uitzicht op water, groen en het Andesgebergte in Chili. Alweer een schitterend stukje natuur.

We logeren opnieuw in het hotel Los Cauquenes, wat « ganzen » betekent.

Dag 12 – zondag 23 februari 2020

We bezoeken deze morgen deze slordige stad Ushuaia. De enorme groei aan inwoners ten gevolge van het toerisme heeft een uitdijen van de stad veroorzaakt maar niets bijgebracht aan schoonheid.

Sinds 1990 zijn het aantal Antarctische tochten vanuit Ushuaia sterk gestegen. Alle andere havens aan de zuidelijke oceaan liggen een dag langer varen van Antarctica verwijderd. Bijna alle cruises naar Antarctica vertrekken uit deze stad.

Ushuaia is dan ook de thuishaven van Antarctica geworden.

In de vooravond vliegen we naar El Calafate. Nog nooit meegemaakt : het vliegtuig vertrekt een half uur te vroeg … Dat wordt dus een half uur langer aperitieven…

Dag 13 – maandag 24 februari 2020

We zijn dus in El Calafate, in de Terra de Glaciares (de streek van de gletsjers). Het is een mooi stadje met 28.000 inwoners. De hoofdstraat AvenidaLibertador is aantrekkelijk met vele winkeltjes. We bezoeken het overmorgen.

Het ligt aan het Lago Argentino, het grootste meer in het land, dat we vandaag vanuit alle oogpunten zien en voelen.

Deze regio is toeristische de drukst bezochte in Argentinië. Samen met de Iguaçu watervallen en de hoofdstad Buenos Aires vormt het de 3 highlights van dit land.

Vandaag bezoeken we deze Perito Moreno Glacier.

We bewonderen gedurende 2 uur op een metalen looppasserelle deze gletsjer. De gletsjer is links (zuidkant) zo’n 70 m hoog en rechts (noordkant) zo’n 60 m. Daarbij ligt er ook nog zo’n 120 m onder waterniveau. In totaal is hij 31 km lang en 5 km breed. Hij verschuift 2 meter per dag in het midden en 30 cm langs de kanten. Het duurt tot 400 jaar vooraleer de gevallen sneeuw eindigt en afbreekt in het meer. Deze gletsjer is dus geen ijs maar gecomprimeerde sneeuw. Tegen het meer aan, op de breuklijn, vallen reuze stukken in het water. Uiterst spectaculair!! Deze breuklijn verlegt zich soms en kwam 3 jaar geleden tot tegen het vaste land. Daardoor ontstond een ijsbrug.

Van op de passerelle zien we het midden van de gletsjer van heel dicht bij. In de namiddag varen we langs de noordelijke zijde. Deze is veel mooier dan de zuidelijke kant omdat de zon op deze kant inwerkt. Inderdaad, we zitten onder het halfrond en de zon zit in …. het Noorden!!!

Overnachting in Hotel Eolo.

Het staat op een domein van 10.000 acres “estancia” (een ranch – 1 acre = 4.046,85 m²) gelegen tussen de stad El Calafate (op 20 km) en de Perito Moreno Glacier, een bevoorrechte locatie midden in de Patagonia steppe. Er lopen paarden en koeien rond. Het is een Relais & Château met de perfecte service. Het is het beste hotel op deze reis.

Dag 14 – dinsdag 25 februari 2020

Vandaag een tweede bezoek aan een gletsjer, langs een volledig andere zijde.

We nemen de boot in Punta Bandera. We varen richting EstanciaCristina gedurende twee en een half uur.

We varen eerst het kanaal Upsala binnen en naderen de gletsjer Upsala. Een gigant van 50 km lang, gevoed door verschillende kleine. Drie weken geleden is er een stukje (!) van 3 km breedte afgebroken. Als we aanvaren komen we reuze stukken ijs tegen. Mooi intens helder blauw, met ongewone vormen en structuren. Heerlijk om er rond te varen. Deze gletsjer zweeft in het water en raakt de bodem niet, het is er 700 m diep. Vandaar de mogelijkheid tot afbreken van heel grote brokken.

We komen niet dicht bij de breuklijn omdat de boot niet dichter mag varen en golven zou ontwikkelen die een invloed hebben op de gletsjer.

Daarna varen we het kanaal Cristiana op naar de EstanciaCristina.

Gedurende een uur rijden we in een 4×4 jeep naar een hooggelegen uitzichtpunt, dan 15 min klimmen en we hebben een schitterend overweldigend zicht op deze gletsjer. Onderweg genieten we van zeer gedifferentieerde landschappen, met vele hangende gletsjers die in het gebergte beginnen en ook afbreken. Deze gletsjer is 3 keer zo groot als deze van gisteren. Deze smelt wel af door de globale opwarming.

In de late namiddag varen we terug en worden we naar ons hotel gebracht.

We zagen vandaag alweer een prachtige natuur in alle bestanddelen : zilverkleurig water, kracht van de gletsjer, grilligheid van gebergte, eeuwig besneeuwde toppen, een enorme variatie aan adembenemende landschappen, grauwe steppe, huppelende pampahazen, … we love it!

Dag 15 – woensdag 26 februari 2020

De laatste twee dagen waren overweldigend door de uitzonderlijke natuur die we hebben kunnen zien. Woorden te kort om te beschrijven.

We brengen een bezoek aan het knusse stadje El Calafate, en kuieren door de hoofdstraat AvenidaLibertador. Veel kleine en gezellige winkeltjes. Veel gelegenheden om te eten, of om te genieten van de terrasjes. Ook een groot aanbod aan allerhande toeristische onbenulligheden, mooiere juwelen, en lokale messen en potjes.

Onderweg zien we de gaucho’s op de steppe bezig. Ze verzamelen alle koeien op deze zeer grote estancia. Ze zijn vergezeld van honden die achter de koeien aan zitten. De gaucho (uit te spreken als gaotcho) is onlosmakelijk verbonden met de cultuur van Argentinië. Deze eenzame rebelse ruiter die de onmetelijke pampa’s doorkruist, is een beetje het Argentijnse equivalent van de cowboy, die andere veehoeder te paard.

De nationale dag van de gaucho is hier 6 december. Bij ons iets anders …

Dag 16 – donderdag 27 februari 2020

Door gisteren een bijkomende vrije dag te voorzien en door het bezoek aan het stadje El Calafate, – wat we eigenlijk deze voormiddag hadden moeten doen – zijn we deze voormiddag volledig vrij. Het is dus een lang ontbijt geworden én genieten van dit mooie hotel en zijn Spa. We doen dus niets …

In de namiddag hebben we onze laatste binnenlandse vlucht naar Trewel. Het ligt halfweg tussen El Calafate en Buenos Aires, op anderhalf uur vliegen. Daar gaan we nog twee dagen van een volledige andere natuur proberen te genieten.

Dag 17 – vrijdag 28 februari 2020

Vandaag maken we een tocht naar en op het schiereiland Valdés. In deze streek spreekt men Welsch, de taal uit Wales (Gr. Brittannië), omdat er op een bepaald ogenblik eind 19^deeeuw 131 immigranten uit Wales zijn aangekomen, met de bedoeling hun taal en cultuur alhier te behouden. Trelew is ook een Welsche naam.

We rijden naar het uiterste punt waar een plastieken vuurtoren staat. Prachtige omgeving en zicht op de Atlantische oceaan en op de baai van Valdés. We zien er zeeleeuwen zonnen op het strand.

In de namiddag een wandeling naar een strand met enkele pinguins. Voor de rest genieten van het prachtige weer met 26 gr.

Dag 18 – zaterdag 29 februari 2020

Deze morgen rijden we opnieuw naar de Valdés baai.

Na een flinke wandeling naar de zee, bezoeken we er een grote kolonie pinguïns. Er zijn er zo’n 8000. Het zijn Magellaan pinguïns.

In de namiddag geven we ons over aan de Argentijnse cultuur … een deugddoende siësta aan het zwembad.

Dag 19 – zondag 01 maart 2020

Alle geplande bezoeken zitten er op.

Vandaag vliegen we op de middag van Trelew terug naar Buenos Aires.

In totaal hebben we op deze reis 11 vluchten gehad, 45 uur gevlogen en reken daarbij nog de 27 wachturen in de luchthavens …. oeps! Maar het is het allemaal meer dan waard!

We logeren terug in het Hotel Faena.

In de namiddag doen we een lange zeer warme (31 gr) wandeling, eten we een tortilla en shoppen in de GaleriaPalacio, te vergelijken met de Galerie Lafayette in Parijs. Lekkere koffie!

‘s Avonds hebben we een tango show met diner ingepland. We mogen dit beleven in één van de bekendste huizen in deze hoofdstad, La Ventana. Het is gelegen in het hart van de buurt San Telmo, in een klassiek historisch vernieuwd gebouw.

We mochten Argentinië echt niet verlaten zonder dit gezien te hebben …. het is een wondermooi spektakel.

Dag 20 – maandag 2 maart 2020

In de voormiddag brengen we nog een bezoek aan het stadje Tigre, gelegen in het noordwesten van Buenos Aires op 30 km afstand, aan de rand van een immens groot delta van de Rio Parana. Het wordt soms het Venetië van Buenos Aires genoemd. Vroeger was dit het mondaine kwartier van de hoofdstad waar men op weekend kwam.

We hebben er een boottocht door de delta op de Rio, tussen een massa kleine eilandjes en kanaaltjes. De rivier Parana loopt over Brazilië, Paraguay en Argentinië en is 2.570 km lang.

In de late namiddag hebben we onze vlucht van 14 uur naar huis via Amsterdam om morgen dinsdag rond 15.00 uur in Brussel te landen. Home sweet home!

Ik hoop dat u er iets aan heeft gehad, en dat het een aanzet moge zijn om ook eens dit schitterend land Argentinië te bezoeken.

Wij gingen er op zoek naar Cultuur en naar Natuur, naar wijn en naar gastronomie. We hebben dit alles zeker gevonden. Ook zeer erg gewaardeerd!

Een beetje moe, maar oh zo voldaan. Zuid-Patagonië in Argentinië met de gletsjers zetten we zeker in onze top 5 van mooiste bestemmingen die we ooit hebben gedaan!

Ook oprechte dank aan Mevr. Annelies Gies, onze touroperator Reizen Gies uit Zottegem, die ik iedereen ten zeerste kan aanbevelen.

Ze heeft andermaal een perfecte reis in elkaar heeft gestoken, natuurlijk op voorstel en in samenwerking met mijn vrouw. Ere wie ere toekomt.

Tot een volgende keer. We hebben nog veel plannen!

La vita e bella !!!

Grazie mille.

M & A